KORT BLOG | de interne dialoog

Word jij ook weleens moe van die eindeloze gesprekken met jezelf? Ze lijken soms naadloos in elkaar over te lopen. Het stoppen van deze conversaties is nog niet zo makkelijk. Althans voor mij. Maar door mijn verwoede pogingen ben ik er wel achter wat voor mij de reden is van deze terugkerende gesprekjes.

Wat ik doe is me ‘verantwoorden’. Verantwoorden waarom ik een bepaalde keuze heb gemaakt, waarom ik ‘deze’ mening heb of dát voel. Dat ben ik dan uitgebreid aan het uitleggen, in mezelf, aan mezelf. Soms lijk ik te ‘praten’ tegen een fictief iets. Een wezen dat mij aanhoort. Dat ben ik natuurlijk zelf en gevoelsmatig ook weer niet. Begrijp je het nog?

Hoe dan ook, het is erg vermoeiend. En toch betrap ik me erop, het steeds weer te doen. Het eindeloos uitleggen, alsof ik bevestiging zoek. In de Westerse cultuur benoemen we in dit verband het ego, de sjamanen spreken over de kleine geest, Een Cursus in Wonderen beschrijft het als de denkgeest en zo zijn er nog meer verwante begrippen.

In mijn poging het geklets in mijn hoofd te stoppen, want het kost superveel energie(!), aanvaard ik dat het iets is wat af en toe gebeurt. Ik hoef er niets mee, behalve me er bewust van zijn. Als ik dat punt heb bereikt, stopt het automatisch. Moeiteloos. Achteraf zie ik dan, dat ik ook in dit proces, weer iets te ontdekken had over mezelf.

KORT BLOG | vrede

‘Vrede komt van binnenuit, zoek haar niet buiten jezelf.’ Deze tekst van Boeddha hangt in mijn praktijkruimte. Een zin die zo veelzeggend is dat je hem misschien even moet laten inzinken. Want, wat betekent dit precies? Ik zou zeggen: dat we zelf altijd de sleutel zijn. De sleutel om de deur van je hart, jóuw deur, mijn deur naar vrijheid te openen.

We hebben altijd een keuze. We kunnen de deur dichtlaten. Dan klagen we over de ander (de ouder, de overheid, de docent, de leidinggevende, medeweggebruikers etc.) door wiens toedoen we in die situatie terecht zijn gekomen. We kunnen ook mopperen op ons lijf, omdat het signalen afgeeft die wij vervelend vinden, een ziekte, pijn, een bepaald gewicht of anderszins.

Eén ding is duidelijk: het is niet dan onze schuld. Wíj hebben ons best gedaan, die ander gedraagt zich gewoonweg onplezierig. Het punt is alleen dat we er goed in zijn ons humeur, en zelfs ons leven te laten bepalen door anderen. Dan ben je ‘in oorlog’ met zogenaamde autoriteiten buiten jezelf en voer je een passieve strategie uit, wat je vervolgens een waardeloos gevoel geeft. Stop!

De weg naar binnen is geen gemakkelijke weg, maar wel eentje die we allemaal te maken hebben. Het is ook de meest interessante, leerzame en betoverende weg. Het is de weg waarop je vrede sluit met jezelf! Innerlijke vrede betekent niet dat iedereen over jouw grenzen heen mag gaan maar je ze liefdevol aangeeft. Innerlijke vrede betekent dat je jezelf volledig (licht & donker) aanvaardt.

'Er is geen weg naar vrede, vrede is de weg.' -Mahatma Gandhi-